ماده 89
بازپرس به محض دریافت پرونده از دادستان، اقدام به بررسی و تحقیقات لازم می‌کند. وی می‌تواند نسبت به جلب متهم، احضار شهود، اخذ تحقیقات از متهم و سایر اقدامات لازم برای کشف حقیقت، اقدامات مقتضی را به عمل آورد.
ماده 90
بازپرس در هر مرحله از تحقیقات، می‌تواند دستورات مقتضی را برای جلوگیری از فساد مدارک یا آثار جرم صادر نماید. در صورت لزوم، بازپرس می‌تواند دستور ضبط اموال، توقیف حساب‌ها و سایر اقدامات حفاظتی را صادر کند.
ماده 91
بازپرس می‌تواند با کسب مجوز از دادگاه، اقدامات خاصی همچون شنود مکالمات، ضبط محتوای الکترونیکی، بازرسی اماکن و تفتیش وسایل نقلیه متهمین را انجام دهد. این اقدامات تنها با رعایت مقررات قانونی و با هدف کشف حقیقت صورت می‌گیرد.
ماده 92
بازپرس می‌تواند در مواردی که دلایل و شواهد کافی وجود دارد، حکم جلب متهم را صادر کرده و وی را به صورت دستگیرانه تحت بازجویی قرار دهد. همچنین، در مواردی که ضرورت ایجاب کند، می‌تواند حکم به بازداشت موقت متهم صادر کند.
ماده 93
بازپرس در صورتی که تحقیقات به پایان رسیده باشد و در صورت عدم وجود دلایل کافی برای تعقیب، می‌تواند دستور توقف تعقیب را صادر نماید. در این صورت، پرونده به دادستان برای بررسی ارسال می‌شود.
ماده 94
اگر متهم در تحقیقات اولیه همکاری نکرده یا از حضور در دادگاه استنکاف کند، بازپرس می‌تواند طبق ضوابط قانونی نسبت به اعمال مجازات‌های پیش‌بینی شده اقدام نماید.
ماده 95
بازپرس می‌تواند از افرادی که اطلاعات مرتبط با پرونده دارند، تحقیقات به عمل آورد و اظهارات آنها را ثبت کند. در این راستا، بازپرس می‌تواند شهود و کارشناسان را برای اظهار نظر فراخواند.
ماده 96
بازپرس موظف است به هر نوع مدرک جدیدی که پس از شروع تحقیقات به دست می‌آید، توجه کند و در صورت لزوم، تحقیقات جدیدی را آغاز نماید.
ماده 97
بازپرس می‌تواند در صورتی که متهم به دلایلی از حضور در جلسه بازجویی خودداری کند، با صدور حکم جلب، وی را احضار نماید. همچنین در صورتی که متهم به بیمه روانی مبتلا باشد، بازپرس باید از پزشک قانونی برای ارزیابی وضعیت متهم درخواست کند.
ماده 98
در صورتی که بازپرس تشخیص دهد که ادامه بازداشت متهم ضروری نیست و خطر فرار وی برطرف شده است، می‌تواند دستور آزادی متهم را صادر کند. همچنین، اگر دلایل کافی برای ادامه بازداشت وجود نداشته باشد، می‌تواند تصمیم به آزاد کردن متهم بگیرد.
ماده 99
بازپرس در صورت لزوم، می‌تواند از دستگاه‌های اجرایی و دولتی درخواست اطلاعات و مدارک مربوط به پرونده نماید. همچنین، در صورت لزوم، می‌تواند اقدامات اجرایی جهت جمع‌آوری شواهد و مدارک را به مقامات ذی‌ربط ارجاع دهد.
ماده 100
در پرونده‌هایی که مربوط به جرائم سازمان یافته است، بازپرس می‌تواند از نیروی انتظامی و دستگاه‌های امنیتی برای جمع‌آوری اطلاعات و دستگیری متهمان استفاده کند.
ماده 101
در صورتی که بازپرس تشخیص دهد که انجام تحقیقات توسط وی به دلایلی غیرممکن است، می‌تواند با اطلاع دادستان، پرونده را به قاضی دیگر ارجاع دهد.
ماده 102
بازپرس در صورت لزوم می‌تواند تصمیماتی مانند صدور حکم به جلب و یا تعیین قرارهای بازداشت موقت برای متهمین صادر نماید. این تصمیمات باید با دلایل قانع‌کننده و مطابق با اصول قانونی باشد.
ماده 103
در مواردی که بازپرس به انجام تحقیقات خارج از محدوده جغرافیایی نیاز دارد، می‌تواند درخواست انجام تحقیقات در مکان‌های دیگر را از مقامات قضائی درخواست کند.
ماده 104
بازپرس می‌تواند در مواردی که تحقیق در خصوص اثبات جرم، نیازمند مراجعه به دستگاه‌های تخصصی باشد، از این دستگاه‌ها درخواست بررسی یا نظارت کند. این درخواست‌ها باید مبتنی بر ضوابط قانونی و مربوط به پرونده باشد.
ماده 105
بازپرس می‌تواند با موافقت دادستان و در صورت وجود دلایل کافی، قرار جلب به دادرسی برای متهم صادر کند. در صورتی که دادستان با صدور این قرار مخالف باشد، می‌تواند درخواست خود را مبنی بر توقف تعقیب متهم به دادگاه ارسال نماید.
ماده 106
در صورتی که بازپرس تشخیص دهد که ادامه تعقیب برای متهم به صلاح نیست یا شواهد کافی برای اثبات جرم وجود ندارد، می‌تواند دستور عدم تعقیب صادر کند.
ماده 107
بازپرس باید تحقیقات خود را به دقت و بر اساس قوانین انجام دهد و از هر گونه اعمال فشار بر متهم و شاهدان خودداری نماید. همچنین، تمامی تصمیمات بازپرس باید مستند به دلایل قانونی باشد.
ماده 108
در صورتی که متهم در بازجویی‌ها از خود دفاع نکند یا سکوت اختیار کند، بازپرس نمی‌تواند این سکوت را به عنوان مدرک علیه متهم استفاده کند.
ماده 109
بازپرس باید از حقوق قانونی متهم احترام گذاشته و اطمینان حاصل کند که وی در طول تحقیقات تحت فشار قرار نمی‌گیرد و همه فرصت‌های دفاعی به او داده می‌شود.
ماده 110
در صورتی که بازپرس تصمیم به صدور قرار بازداشت موقت بگیرد، باید دلایل کافی را ارائه دهد و به مقامات قضائی مسئول گزارش دهد. قرار بازداشت موقت تنها برای مدت معین صادر می‌شود و پس از آن باید بازبینی گردد.
ماده 111
بازپرس در صورت نیاز به تغییرات در قرارهای صادره، می‌تواند تصمیمات لازم را برای تغییر در وضعیت متهم اتخاذ کند و در صورت لزوم، می‌تواند از دادگاه درخواست بازبینی وضعیت را نماید.
ماده 112
بازپرس مکلف است تا در مهلت مقرر، نتیجه تحقیقات را به دادستان ارسال کرده و تصمیمات مربوطه را بر اساس ادله و شواهد موجود اتخاذ نماید.
ماده 113
در صورت وجود اختلاف نظر میان بازپرس و دادستان در خصوص تصمیمات تحقیقات، می‌توان موضوع را به دادگاه صالح ارجاع داد تا تصمیم نهایی اتخاذ شود.
ماده 114
در صورت لزوم، بازپرس می‌تواند برای حمایت از تحقیقات و تسریع در روند رسیدگی، از متخصصین در حوزه‌های مختلف برای اظهارنظر کارشناسی استفاده کند.
ماده 115
در صورتی که بازپرس به نتیجه برسد که به علت دلایل موجود، امکان احضار متهم یا حضور شهود وجود ندارد، می‌تواند اقدامات خاصی جهت تأمین حقوق متهم یا شهود اتخاذ کند.
ماده 116
بازپرس باید در تمام مراحل تحقیقات، دقت لازم را به خرج داده و اطمینان حاصل کند که هیچ گونه شواهدی از بین نمی‌رود. تمامی اقداماتی که در راستای جمع‌آوری شواهد و مدارک انجام می‌شود باید مستند به دلایل قانونی و بر اساس دستور قضائی باشد.
ماده 117
بازپرس می‌تواند در موارد خاص، درخواست تجدید نظر از تصمیمات صادره را از دادگاه درخواست کند.
ماده 118
بازپرس می‌تواند در صورت لزوم، تحقیقات اولیه را در مورد صحت و سقم ادعاها، اسناد و شواهد جدید به‌منظور تکمیل پرونده ادامه دهد. همچنین می‌تواند تحقیقات جدید را به‌صورت موقت انجام دهد تا از هرگونه اشتباه یا نقص در روند رسیدگی جلوگیری شود.
ماده 119
در صورتی که بازپرس به این نتیجه برسد که برای رسیدن به حقیقت، باید اقدام به بررسی خاصی از جمله بازرسی اسناد یا تحقیقات بیشتری انجام دهد، می‌تواند دستور این اقدامات را صادر کند. این اقدامات باید در راستای کشف حقیقت و شفافیت پرونده انجام شود.
ماده 120
بازپرس در صورت لزوم می‌تواند با دستور قضائی، از مقامات قضائی بالاتر درخواست کند که اقدامات خاصی را در خصوص متهم یا شاهدان انجام دهند. این درخواست باید مبتنی بر دلایل و شواهد موجود باشد.
ماده 121
در صورتی که بازپرس به این نتیجه برسد که شخصی قادر به پرداخت وثیقه یا سایر ضمانت‌ها نیست و دلایلی برای آزادی مشروط وی وجود داشته باشد، می‌تواند با توجه به شرایط موجود و به‌منظور تسریع در رسیدگی، دستور آزادی مشروط متهم را صادر کند.
ماده 122
بازپرس باید با رعایت ضوابط قانونی و حقوق متهمان و با دقت، تمامی مراحل رسیدگی را انجام دهد. همچنین، بازپرس موظف است که پس از اتمام تحقیقات و تهیه گزارش نهایی، پرونده را به دادستان ارسال کرده تا در صورت لزوم، برای ادامه رسیدگی به دادگاه صالح ارجاع داده شود.
