ماده 58
نظام آزادی مشروط، به‌معنای آزادی فرد محکوم است که تحت شرایط خاص و به‌طور مشروط به او اعطا می‌شود. در این نظام، محکوم می‌تواند از زندان آزاد شود، اما باید به شرایط تعیین‌شده توسط دادگاه و مراجع قضائی عمل کند.
ماده 59
در نظام آزادی مشروط، فرد محکوم باید پس از آزادی، تحت نظارت و کنترل مقامات قضائی قرار گیرد. این نظارت ممکن است شامل ملاقات‌های دوره‌ای با مسئولین زندان، همکاری با نهادهای اصلاحی، یا انجام خدمات اجتماعی باشد.
ماده 60
در صورتی که فرد محکوم در مدت آزادی مشروط به هرگونه تخلفی دست بزند یا از شرایط مشروطی تخطی کند، دادگاه می‌تواند او را دوباره به زندان بازگرداند و مجازات اصلی را بر اساس حکم قبلی اجرا کند.
ماده 61
آزادی مشروط تنها برای محکومان به حبس و جرایم خاص که نشان داده‌اند به اصلاح و بازسازی خود تمایل دارند، قابل اعمال است. این نوع آزادی برای افرادی که خطر زیادی برای جامعه دارند، قابل اعمال نخواهد بود.
ماده 62
مدت زمان تحت نظر بودن فرد در نظام آزادی مشروط به‌طور معمول معادل با باقی‌مانده مدت حبس فرد است، مگر در شرایط خاص که دادگاه تصمیم به تعدیل یا تغییر آن بگیرد.
ماده 63
در نظام آزادی مشروط، در صورتی که فرد محکوم از خود رفتارهای مناسب و اصلاحی نشان دهد، دادگاه می‌تواند تصمیم به پایان نظارت مشروط یا کاهش مدت آن بگیرد.
