ماده 27
مجازات‌های تکمیلی مجازاتی هستند که علاوه بر مجازات اصلی به‌عنوان تکمیل‌کننده مجازات اصلی برای اصلاح و بازسازی مجرم تعیین می‌شوند. این مجازات‌ها به تناسب جرم و شرایط فرد مجرم به‌کار می‌روند.
ماده 28
مجازات‌های تکمیلی شامل محرومیت از حقوق اجتماعی، اقامت اجباری در مکان خاص، الزام به گذراندن دوره‌های آموزشی و کاریابی و سایر مجازات‌های مشابه می‌شود.
ماده 29
محرومیت از حقوق اجتماعی شامل از دست دادن برخی حقوق از قبیل حق رأی، عضویت در احزاب، شرکت در انتخابات و مشاغل خاص است.
ماده 30
اقامت اجباری به این معناست که مجرم به‌مدت معین در یک محل خاص که توسط دادگاه تعیین می‌شود، نگهداری یا محدود می‌شود.
ماده 31
الزام به گذراندن دوره‌های آموزشی یا کاریابی به‌منظور اصلاح و بازسازی شخصیت مجرم و بازگرداندن وی به جامعه در دستور کار قرار می‌گیرد.
ماده 32
مجازات‌های تبعی، مجازات‌هایی هستند که در نتیجه ارتکاب جرم به‌طور خودکار و به‌طور غیرمستقیم به فرد تحمیل می‌شوند.
ماده 33
مجازات‌های تبعی شامل مواردی چون از دست دادن برخی حقوق شغلی، محرومیت از سفر به خارج از کشور، عدم توانایی در ورود به برخی مشاغل خاص و سایر محدودیت‌ها می‌شود.
ماده 34
چنانچه مجرم در دوران محکومیت به مجازات‌های تبعی دچار سوء‌استفاده از وضعیت خود شود، دادگاه می‌تواند مجازات‌های سخت‌تری برای وی در نظر بگیرد.
ماده 35
مجازات‌های تکمیلی و تبعی می‌توانند هم‌زمان با مجازات‌های اصلی اجرا شوند و هدف از آن‌ها اصلاح و بازسازی مجرم است.
ماده 36
در صورتی که شخصی در دوران محکومیت به مجازات‌های تکمیلی و تبعی تغییر رفتار نشان دهد و نسبت به بازسازی شخصیت خود اقدام کند، دادگاه می‌تواند به تخفیف مجازات‌های فوق رأی دهد.
