قذف

ماده 245
قذف عبارت است از نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر.

ماده 246
حد قذف، هشتاد ضربه شلاق است.

ماده 247
قذف‌کننده باید بالغ، عاقل و دارای قصد باشد.

ماده 248
اگر قذف‌کننده نتواند ادعای خود را اثبات کند، حد قذف اجرا می‌شود.

ماده 249
قذف باید به‌صورت صریح و روشن باشد.

ماده 250
در صورت عفو مقذوف، حد قذف ساقط می‌شود.

ماده 251
اگر قذف‌کننده توبه کند، حد ساقط نمی‌شود.

ماده 252
قذف به افراد مرده نیز موجب حد است.

ماده 253
اگر قذف‌کننده، مقذوف را از اتهام تبرئه کند، ممکن است حد ساقط شود.

ماده 254
شهادت شهود بر قذف باید دقیق و روشن باشد.

ماده 255
اگر شخصی به‌اشتباه قذف کند، حد ساقط می‌شود.

ماده 256
دادگاه موظف است در اثبات قذف دقت کامل کند.

ماده 257
قذف به‌صورت شفاهی یا کتبی تفاوتی در اجرای حد ندارد.

ماده 258
حد قذف به هیچ وجه قابل تخفیف نیست.

ماده 259
اگر قذف با شهادت شهود اثبات شود، قاضی باید شرایط شهادت را بررسی کند.

ماده 260
اگر قذف‌کننده دارای شبهه باشد، حد اجرا نمی‌شود.

ماده 261
قذف باید در حضور مقذوف صورت گیرد تا حد اجرا شود.