ماده 454
راه‌های اثبات دیه شامل اقرار، شهادت، قسامه، و علم قاضی است.
ماده 455
اقرار به جنایت یا ایجاد خسارت باید روشن، صریح، و بدون ابهام باشد و مرتکب باید در زمان اقرار، دارای اهلیت قانونی باشد.
ماده 456
شهادت برای اثبات دیه باید مطابق شرایط قانونی شهادت باشد. تعداد و جنسیت شهود بر اساس نوع جنایت مشخص می‌شود.
ماده 457
در موارد ابهام در اثبات جنایت، می‌توان از قسامه استفاده کرد. قسامه راهی است برای اثبات ادعا از طریق قسم‌خوردن تعداد معینی از خویشاوندان یا شاهدان.
ماده 458
علم قاضی یکی از راه‌های اثبات دیه است و باید بر پایه ادله قانونی و مستند استوار باشد.
ماده 459
اگر راه‌های اثبات دیه به‌طور کامل فراهم نباشد، دادگاه موظف است با تحقیق و بررسی بیشتر یا رجوع به سایر ادله معتبر، حکم دهد.
ماده 460
در صورت تعارض ادله، قاضی می‌تواند بر اساس اصل برائت یا رجحان ادله اقدام به صدور حکم کند.
ماده 461
اگر دیه از طریق اقرار یا شهادت اثبات شود، اجرای آن مشروط به بررسی دقیق صحت و قانونی بودن ادله ارائه‌شده خواهد بود.
