اقرار

ماده 164
اقرار به معنای اعتراف صریح و بدون ابهام متهم به ارتکاب جرم است.

ماده 165
اقرار باید در شرایط عقلانی و ارادی کامل صورت گیرد و نباید ناشی از اجبار، تهدید یا فریب باشد.

ماده 166
اقرار باید نزد مقام قضایی صالح و به‌صورت شفاهی یا کتبی انجام شود.

ماده 167
برای اثبات برخی جرایم، تعدد اقرار لازم است؛ مانند زنا که چهار بار اقرار مورد نیاز است.

ماده 168
اقرار تنها برای شخص اقرارکننده معتبر است و برای دیگران قابل استناد نیست.

ماده 169
اقراری که ناشی از اجبار، تهدید یا فریب باشد، فاقد اعتبار است.

ماده 170
اقرار باید در شرایط کامل آزادی و اختیار انجام شود و در غیر این صورت از درجه اعتبار ساقط است.

ماده 171
در جرایمی که شاکی خصوصی دارد، اقرار باید همراه با دلایل دیگر تأیید شود.

ماده 172
اقرار تحت تأثیر مواد مخدر یا مشروبات الکلی فاقد اعتبار است.

ماده 173
دادگاه موظف است صحت و ارادی بودن اقرار را بررسی و تأیید کند.